غمگین

خیلی وقته از ته دل خوشحال نیستم حتی دیروز که همه دور هم جمع بودیم دنبال این هم نیستم که خوشحال بشم یعنی نمی دونم چطوری خوشحال می شم.

 چیزی باعث خوشحالیم نمی شه حتی مانتو و دامن خوشگل قرمزی که خریدم.

شاید خوندن یه کتاب تا انتها اوضاع احوالم را بهتر کنه اما حوصله اینکار را هم ندارم.اصلا حوصله هیچکاری را ندارم.دلم می خواهد این واقعیت را بپذیرم که من تنهای تنهام و روی هیچ دوست و آشنایی نمی تونم حساب کنم شاید قبول این واقعیت هم بهم کمک کنه.

کاشکی زودتر یه تغییر خوب بوجود بیاد یه چیزی که خیلی خوشحالم کنه.