این روزها با دوستانم بیشتر معاشرت می کنم و سعی می کنم کمتر تنها بمانم و این خود از نشانه های بهبود است. شاید در روز یکی دو بار پیش بیاید که دلم تنگ شود مثلا وسط یک بحث جدی یا صحبت با دوستانم قلبم فشرده شود و یا بغض کنم.اما سعی می کنم کمتر توجه کنم و جدی اش بگیرم و باز هم به مرور دلایل منطقی برای خودم می پردازم.هیچ تصوری نسبت به اینده ندارم...